FIETSPELGRIMAGE – KLOOSTERPAD 2025

MAANDAG 12 MEI: nu gaat het echt beginnen

Het is de vertrouwde club en dus ook een hartelijk weerzien met iedereen: Tiny en Cees, Jos en Lucy, Piet en Marie-Anne, Theo en Albert, Nan; zelfs Jacques kan er bij zijn dit jaar, al zal hij het fietsgedeelte met de auto doen. Samen met onze bagage. En hij zal ook een echte foto- en filmreporter zijn, die op allerlei onverwachte momenten opduikt.

Na de koffie/thee met appeltaart hebben we een goede bodem om in een stralend zonnetje onze tocht naar Postel te beginnen. Bij een Flinstone-achtige picknickplek pauzeren we even voor een boterham. Helaas komen we ook af en toe op onze route opengebroken wegen tegen en op een daarvan is Marie-Anne akelig gevallen. Een dikke voet/enkel en gekneusde ribben bleken het gevolg.

Tegen drieën zijn we in Postel, waar we eerst worden ‘rondgeleid’ door een smakelijk-Belgisch sprekende gids. Hij is heel spraakzaam (en erg interessant) tot na half vijf; dan is het tijd voor kamersleutels en kunnen we ons wat opfrissen of even de benen hoog. Om 18:00 uur zijn de vespers met aansluitend het avondeten: broodmaaltijd met extra voor ons een pastaschotel erbij. Heerlijk, zo iets hartigs.

Na het eten de gebruikelijke afwas en tafeldekken. Er zijn nog twee andere gasten: een oudere heer en een jonge jongen, die hier een week verblijft. Hij heeft na de middelbare school een jaar Bijbelschool gevolgd en gaat volgend jaar aan de studie journalistiek beginnen. Na het eten lopen we een blokje om en dan nog gezellig wat nakeuvelen “aan de bar” in de recreatiezaal.

DINSDAG 13 MEI

Om kwart voor zeven is het ochtendgebed; het ontbijt is pas om 8:15 uur. Vanmorgen is ook pater Benny weer erbij (hij was gisteren uithuizig, maar werd vervangen door de abt); hij herkent ons meteen! Na de afwas en de laatste inpakdingetjes kunnen we om half tien op weg met een zegengebed als begin. Het is nog een beetje fris maar belooft wel weer een mooie dag te worden.

We fietsen vandaag veel langs het water en ontdekken bij “Brug 5” een gezellig terrasje. Eigenlijk is het nog dicht, maar de eigenaar maakt speciaal voor ons koffie en thee. Het is een prachtig (voormalig) brugwachtershuisje, nu een B&B en ook een terras.

Dan door naar Turnhout, waar we om 12:00 uur de lunchpauze hebben. Na het eten, dat verrukkelijk is, gaan we richting onze eindbestemming: Westmalle, ook weer een flink stuk langs het kanaal. Heerlijk fietsen, al is het ’s middags aanmerkelijk drukker met fietsers dan ’s morgens. Het is dan ook nog steeds prachtig weer (25 graden, met zon en wind).

Om drie uur zijn we bij de abdij, een half uur eerder dan gepland. Hier verblijven we een heel etmaal om de verschillende diensten met de monniken mee te maken (een vereiste om hier te kunnen overnachten). De gastenpater maakt de poort voor ons open en verwijst ons daarna meteen door naar zuster Benedicte, die kordaat en gestreng ons de regels van het klooster uitlegt, bijgestaan door een ijverige oudere heer met stok, die ons ook alles wil wijzen en uitleggen.

Dan krijgen we koffie en deelt zr. Benedicte de “batsjes” uit (zo noemen zij de kaartjes, die lijken op moderne hotelkaarten) en kunnen we op onze kamers, onze “kloostercellen”, allemaal een éénpersoonskamer, ook de echtparen! En na 20:00 uur totale stilte! Om 17:00 uur gaan we naar de vespers met aansluitend het avondmaal. We mogen echter pas de refter in als de zuster open maakt, na een ‘bestraffend’ preekje dat we ook in de hal, tijdens het wachten, de stilte in acht moeten nemen. Ook tijdens het eten. Een heel verschil met Postel, waar de pater met ons mee eet en belangstellend vraagt naar onze ervaringen. Maar ook deze vorm heeft zijn charme en is mooi om mee te maken.

Na de afwas gaan we naar de gastenrecreatie, de plek waar wel gepraat mag worden en een biertje gedronken (natuurlijk een Westmalle!) We bekijken samen een oude aflevering van Godfried Bomans in gesprek met zijn broer Arnold en zus Walle, beide kloosterling in respectievelijk abdij Maria Toevlucht in Zundert en “Onder de Bogen” in Maastricht. Heel interessant en een mooie voorbereiding voor ons bezoek morgen aan de abdij in Zundert. We praten nog lang na want zo’n reportage biedt veel stof tot nadenken.

WOENSDAG 14 MEI

Om 04:00 uur vannacht/vanmorgen zat Nan in de kerk voor de nachtwake, samen met 6 paters (van de 14 die er gisteravond zaten) en de “man met de stok”. Het was een flinke wake van een uur. Om 7.00 uur zijn we dan met zijn allen present bij het ochtendgebed en aansluitend het ontbijt.

Om half negen verzamelen we ons om een rondje te wandelen rondom het immense complex van klooster en brouwerij. Vooral die laatste is immens groot. Ruim voor tienen zijn we bij het brouwerij-café voor een kop koffie/thee op het terras (voor iets sterkers is het nog te vroeg). Om half 11 lopen we terug om op tijd te zijn voor de mis van 10:45 uur, die dan naar verhouding niet zo lang duurt. We hebben dan nog een uurtje vrij voor de middagmaaltijd om half één, waar als enige wel gepraat mag worden tijdens het eten. Zo hebben we het beloofde etmaal met gebedstijden helemaal volbracht en zijn we weer een mooie ervaring rijker.

Om half twee zitten we op de fiets en gaan op weg naar Zundert. Ook hier duikt Jacques regelmatig op, verscholen achter bomen of borden, om ons te filmen. Het is weer een hele mooie route en na zo’n 30 km zijn we in Achtmaal in Het Pannehûske, waar we op een zonovergoten terras wat drinken en onze gids ontmoeten: Bart. Hij vertelt alvast geanimeerd over deze streek en zijn historie.

Tegen half zes gaan we met hem op pad (struinen met de fiets) om allerlei bijzondere plekken te zien, zowel de gebouwen als de plek of de geschiedenis ervan. Zo komen we ook bij een oude schuur waarin een Spaanse kunstenaar “tijdelijk” woont en werkt. Hij blijkt uitverkoren te zijn uit ruim 700 gegadigden die op deze plek gedurende 2 maanden mogen wonen en werken. Hij is laaiend enthousiast en laat ons zijn woning en werken zien. Liefst zou hij hier permanent willen wonen, maar na twee maanden is een volgende weer de gelukkige. Als we hier hebben rondgekeken, hobbelen we verder door bos en hei, langs vennen en plassen, wortels en gaten trotserend. Het is een avontuurlijk gebeuren (alleen niet voor “gevallen vrouwen”). Maar onze gids Bart is een bevlogen verteller en hij weet heel veel, niet alleen van de streek, ook van de natuur, van alles wat er groeit en bloeit. Zo komen we in het bos een enorme wolk horzels of bijen tegen, een gezoem van jewelste daar boven ons hoofd in een boom. Heel fascinerend om te zien en te horen.

Tegen half acht komen we via een kaarsrecht pad bij de abdij Maria Toevlucht van Zundert, net op tijd voor het avondgebed, de completen. Helaas lopen we Jacques mis of beter gezegd: loopt Jacques ons mis (hij wacht op ons op een andere plek, waardoor hij jammer genoeg ook de dienst mist). Voor het eerst krijgen we bij dit avondgebed een orde van dienst in handen die van a tot z te volgen is. Na een goed kwartier is de dienst afgelopen en komt één van de 6 paters die deze abdij nog bewonen, een praatje maken. Hij vertelt ook dat deze abdij in september wordt opgeheven. Heel erg jammer.

Dan fietsen we de laatste 7 km naar het dorp Zundert (zo afgelegen ligt de abdij) en op de markt bij lunch- en koffiehuis, tevens B&B, overnachten wij. De fietsen kunnen in het restaurant en de sleutels worden verdeeld. Hier zijn 4 kamers, de 5e (de “bruidssuite” voor Theo en Albert, die morgen 16 jaar getrouwd zijn) is een stukje hogerop in de straat. Er ontstaat even verwarring, aangezien men gerekend heeft op 4 stellen en niet op 2 stellen en 4 “losse” personen, maar al snel is de oplossing gevonden in een “gezinskamer”, in feite 2 kamers met gedeelde wc en douche, ideaal voor de 3 dames.

Het is inmiddels half negen geweest en we hebben nog niet gegeten. Boven in de straat ontdekken we een Grieks restaurantje met een hele leuke dame die ons bedient en zo kunnen we toch op de late avond iets eten en drinken. Marie-Anne verrast ons voor het eten wederom met een prachtige kaart, een afdruk van een eigen schilderij, met een mooie tekst erop. Na afloop van het eten is er als verrassing van haar ook nog een verrukkelijk “chocolade bonbon-hart”. We worden echt verwend. Het is al na tienen als we op de kamers terug zijn.

DONDERDAG 15 MEI

Vanmorgen om 08:00 uur staat een vorstelijk ontbijt voor ons klaar. De tafel ligt bezaaid met hartjes-snoepjes (voor Theo en Albert, door Tiny gedaan). We hebben heerlijk ontbeten. Niks pelgrimsmaal, gewoon vakantie-ontbijt. Om 9:00 uur fietsen we, geheel volgens planning en tijd zo’n 20 km naar Oudenbosch, waar we na een kop koffie/thee in de basiliek worden rondgeleid door Jan Bedaf. Dat is ook al zo’n geanimeerd verteller over de bijzonderheden van deze “Sint Pieter” in het klein. Het is heel interessant. Wie de toren nog wil beklimmen (de meesten hadden dat al een keer gedaan), heeft een goede reden om nog eens terug te komen. Dat geldt ook voor het prachtige arboretum. Om 12:30 uur worden we verwacht voor de lunch in hetzelfde restaurant als voor de koffie. De lunch is ook voortreffelijk; het duurt alleen even, zodat we pas om half drie weer verder kunnen fietsen voor de volgende 40 km naar Oosterhout.

Daarbij ontstaat er enige verwarring over de route; er blijken twee versies te bestaan. Jacques rijdt (jammer genoeg) de route door Breda. Wij fietsen (per ongeluk) de mooiste route, met een grote bocht om Breda heen, door prachtige natuur en zelfs nog met een idyllisch pontje over de rivier De Mark naar Terheyden. Daar vinden we tegen de kerk aan een gezellig terras voor een verdiende versnapering en verkwikt kunnen we de laatste 15 km aan.

Zo koud als het vanmorgen was (handschoenen-weer zelfs), zo lekker is de zon vanmiddag gaan schijnen, al maakt de schrale wind het minder warm dan de zon doet vermoeden. Helaas is het te laat geworden om de gebedsdienst van 17:00 uur in het klooster van de zusters van St. Catharinadal bij te wonen (Jacques wel, dat is toch een beetje compensatie voor gisteren). We fietsen dus direct naar Het Zonneke, ons hotel voor vanavond, waar we om 18:00 uur aankomen. Hier weer enige verwarring over de kamers, maar ook hier snel opgelost.

Om 19:00 uur gaan we aan tafel in dit restaurant en na het eten wandelen we even naar het centrum met een mooie kerk, die een echte basiliek blijkt te zijn. Helaas niet meer open, maar gelukkig kunnen we wel via het open voorportaal een blik in de kerk werpen. Het is een mooi plein rondom de kerk met veel bedrijvigheid en cafeetjes en andere (eet)gelegenheden. Sommigen (Jos, Lucy, Tiny en Jacques) gaan met Theo en Albert naar het café (het is hun feestdag), de anderen (Piet, Marie-Anne en Nan) lopen alvast terug.

Plots klinkt er hard gelach als de “bar-gangers” terug komen; grote hilariteit. Wat blijkt: de dames waren al eerder teruggelopen, maar vonden het hotel niet meer; pas na wat vragen en zoeken (het hotel bleek alleen via “spaarclub het zonneke” op internet te vinden) kwamen ze bij het hotel, tegelijk met de drie heren die nog langer in het café waren gebleven en die nèt voor de dames, van de andere kant, het hotel in liepen. Veel gelach dus en een grappige dag-afsluiting…. Morgen gaan we om 07:30 uur ontbijten, zodat we vroeg op pad kunnen en om 12:00 uur bij de Koningshoeven kunnen zijn om samen met een lunch kunnen afsluiten.

VRIJDAG 16 MEI

Om half acht zitten we aan het ontbijt en al om kwart voor negen op de fiets. Al na 20 meter zegt Tiny: “ik heb een lekke band”. Dat moest toch ook nog een keer gebeuren om te testen of de heren het plak-ambacht nog niet verleerd zijn. Een nieuwe band bleek te groot, maar zelfs zonder water was het gaatje gelukkig snel gevonden en geplakt. De heren zijn geslaagd; er is ook hulp door een buurtbewoner, die een grote fietspomp aanbood.

Daarna zijn we weer snel onderweg, eerst naar abdij St. Catharinadal, waar we even rondkijken en ons bezinningsmoment houden (in de tuin, want in de kapel is een mis bezig). Een mooi abdijcomplex, eerder een kasteel qua uiterlijk dan een klooster, en rondom de wijngaarden. We fietsen ook langs de 2 andere abdijen, OLV-abdij en St. Paulusabdij die zo samen de heilige driehoek vormen. Dan fietsen we volgens de routebeschrijving eerst naar en daarna langs het Wilhelminakanaal tot bij Koningshoeven, waar we al om 11:00 uur aankomen. We zetten de fietsen neer en lopen naar het Mariakapelletje om onze kloostertocht waardig af te sluiten. Dan lonkt het terras.

Na de koffie/thee kunnen we de lunch bestellen en intussen ook de abdijwinkel bezoeken, die pas om 12:00 uur opengaat. Als dank kopen we een fles speciaal abdijbier (zo gezond als een volkoren boterham) voor Theo en Albert voor de fijne tocht, de bijzondere overnachtingsplekken en de mooie plekken die we bezocht hebben en eenzelfde fles voor Jacques, die heel wat kilometers heeft gereden om onze escapades te volgen en heel trouw onze bagage vervoerd heeft. En voor de vele foto’s en filmpjes die we hopelijk nog tegenmoet mogen zien. De lunch is echt voortreffelijk en een super afsluiting van een in alle opzichten geslaagde tocht.

De laatste verrassing volgt aan het eind: Jos, Lucy en Nan willen volgend jaar een tocht uitzetten. Waar en waarheen blijft nog even geheim!
Daarmee nemen we afscheid van elkaar en hopelijk met zijn allen tot volgend jaar!

En nu als kers op de taart: filmreportage door Jacques.